Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

"ΟΜΟΡΡΥΘΜΕΣ" ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΠΟ ΑΙΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ : "Χ.ΦΛΩΡΑΚΗΣ-Καπετάν Γιώτης" Και......!/ ΒΙΒΛΙΟ:«Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΟΥΡΑΝΙΑ»

(Σήμα "Εταιρειών Αίματος!")

      Το ΚΚΕ, ως την τελευταία διάσπασή του, ανέπτυσσε μεγάλη οικονομική - επιχειρηματική δραστηριότητα, ήταν ιδιοκτήτης πολλών εταιρειών και είχε συμμετοχή σε ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις. Παράλληλα οι «κομματικές επιχειρήσεις» ήταν αγωγοί για τη διοχέτευση στην Ελλάδα της οικονομικής βοήθειας που έπαιρνε το ΚΚΕ από τη Σοβιετική Ένωση. Η ομάδα που διαχειριζόταν τα οικονομικά περιελάμβανε τον γενικό γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής κ. Χαρ. Φλωράκη και τους δύο πιο έμπιστούς του, τους Νίκο Καλούδη και Αντώνη Αμπατιέλο. Ως τώρα δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι ελάμβαναν ιδιαίτερη μέριμνα για τα οικονομικά των συγγενών της ηγεσίας. Τώρα αποδεικνύεται, από έκθεση σοβιετικού διπλωμάτη ύστερα από δείπνο που παρέθεσε στον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ κ. Φλωράκη, ότι ο κομμουνιστής ηγέτης αξιοποιούσε τη θέση και το κύρος του για να ζητήσει βοήθεια από τη Μόσχα για εταιρεία της οποίας πρόεδρος ήταν ο ανιψιός του κ. Τζων Φλωράκης και θα εμπορευόταν διάφορα σοβιετικής προέλευσης προϊόντα. Η εταιρεία αυτή θα προσπόριζε εισοδήματα στον πρόεδρό της και εν μέρει μόνο στο κόμμα...

Κείμενο συνομιλίας του πρεσβευτή της ΕΣΣΔ στην Ελλάδα Ι. Ι. Ουνταλτσόφ με τον γενικό γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Χ. Φλωράκη και το μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ Α. Αμπατιέλο.

24 Νοεμβρίου 1978
Απόρρητο - Αντ. αρ. 1
Από το ημερολόγιο του Ουνταλτσόφ Ι. Ι.

Μαζί με τον εμπορικό ακόλουθο της ΕΣΣΔ στην Ελλάδα Β. Β. Νοβάκοφσκι προσκάλεσα τους σσ. Χ. Φλωράκη και Α. Αμπατιέλο σε δείπνο. Λαμβάνοντας υπ' όψιν την επιθυμία των συντρόφων, στην πορεία της συζήτησης θίχτηκαν ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με την εξασφάλιση οικονομικής υποστήριξης στο ΚΚΕ μέσω εμπορικών διόδων.
Ο σ. Φλωράκης με ενημέρωσε για τη σύσταση της νέας εταιρείας VET, οι μετοχές της οποίας ανήκουν κατά 65% σε συντρόφους. Επικεφαλής της εταιρείας VET βρίσκεται ο πεπειραμένος και εύπορος έμπορος, ιδιοκτήτης επίσης μιας σειράς άλλων βιομηχανικών και τουριστικών εταιρειών κ. Τζων Φλωράκης, ανιψιός του σ. Χ. Φλωράκη. Ο σ. Φλωράκης ζήτησε να δοθεί στην εταιρεία VET η δυνατότητα να συμμετάσχει στο ελληνοσοβιετικό εμπόριο σε κανονική εμπορική βάση. Τόνισε ότι τα κέρδη από τη δραστηριότητα της εταιρείας VET θα χρησιμοποιηθούν σε σημαντικό βαθμό προς όφελος του ΚΚΕ.
Από την πλευρά μας είπαμε στους συντρόφους ότι η δραστηριοποίησή τους προς αυτή την κατεύθυνση θα λάβει την απαραίτητη υποστήριξη και την με κάθε μέσο αρωγή από τον Σοβιετικό οργανισμό εξωτερικού εμπορίου. Υπογραμμίσαμε επίσης ότι το εμπορικό έργο του κόμματος πρέπει να οικοδομηθεί σε στέρεα και σοβαρά θεμέλια και τους συμβουλεύσαμε να διδαχθούν από την ανάλογη πείρα άλλων αδελφών κομμάτων σε καπιταλιστικές χώρες.
Στη συνέχεια ο σ. Φλωράκης παρακάλεσε τον εμπορικό ακόλουθο να αγοραστούν από την εταιρεία VET για το έτος 1978-1979 έως και 25 χιλιάδες τόνοι εσπεριδοειδών.
Ο σ. Νοβάκοφσκι είπε ότι η εμπορική αντιπροσωπεία της ΕΣΣΔ έχει ήδη εγκαθιδρύσει επαγγελματικές επαφές με την εταιρεία VET.
Ειδικά το τμήμα Β/Ο της Energomassexport παραχώρησε σε αυτήν το έργο κατασκευής επικουρικών τμημάτων του υδροηλεκτρικού σταθμού Πουρνάρι, ενώ διεξάγονται συνομιλίες για την υπογραφή συμβολαίων και για άλλα είδη εργασίας με αυτό το αντικείμενο.
΄Οσον αφορά την αγορά εσπεριδοειδών από την εταιρεία VET, υπάρχει πραγματικά τέτοια δυνατότητα και θα υλοποιηθεί με παραλαβή σοβιετικών παραγγελιών τέτοιου είδους εμπορευμάτων σύμφωνα με τις συνηθισμένες εμπορικές συνθήκες.
Στην παράκληση του σ. Φλωράκη και του σ. Αμπατιέλου να συναφθεί με την εταιρεία VET συμβόλαιο για την προμήθειά της με 500 χιλιάδες τόνους τσιμέντο, καθώς επίσης και με ένα-δύο εμπορικά σκάφη-ψυγεία μικρής χωρητικότητας, ο σ. Νοβάκοφσκι απάντησε ότι θα ρωτήσει τον ανάλογο όμιλο εξωτερικού εμπορίου και θα τους ενημερώσει αμέσως για την απόφαση.
Στην παράκληση του σ. Αμπατιέλου να εξεταστεί η δυνατότητα ναύλωσης σκαφών από τις ελληνικές εταιρείες Tomarin και Interveiv shipping corporation ο σ. Νοβάκοφσκι υποσχέθηκε να μεταφέρει το θέμα στον αρμόδιο εκπρόσωπο της Β/Ο Sovfraht στην Ελλάδα.
Στη συζήτηση πήρε μέρος και ο Α' γραμματέας της πρεσβείας Β. Ε. Πιάτιχ.
Σημείωση: «Υλοποιήθηκαν στις 28 Νοεμβρίου 1978 τα εξής:
α) Με την εταιρεία VET υπογράφηκε συμβόλαιο για την προμήθεια της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο τρ. έ. με 4 χιλιάδες τόνους λεμόνια και 10 χιλιάδες τόνους πορτοκάλια.
β) Εξετάστηκαν οι προτάσεις για την προμήθεια της εταιρείας VET με τσιμέντο και σκάφη-ψυγεία από τις Β/Ο Strojmaterialintorg και Β/Ο Sudoimport.
γ) Σύμφωνα με πληροφορίες του σ. Γκοροχόφ, εκπροσώπου της Β/Ο Sovfraht, οι εταιρείες Tomarin και Interveiv συμπεριλήφθηκαν στο μόνιμο κατάλογο της Β/Ο για τη ναύλωση σοβιετικών φορτίων».

Ο Πρεσβευτής στην Ελλάδα
Ι. Ουνταλτσόφ

            ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=117185
    Σημείωση1) Δημοσιεύτηκε 12/12/1999 στην παραπάνω ηλ/κή εφημερίδα  "ΤΟ ΒΗΜΑ" και απορίας άξιον είναι ότι έκτοτε δεν αναδημοσιεύτηκε τουλάχιστον στο διαδίκτυο!Στα τέλη της δεκαετίας του '90, όμως, εκυκλοφόρησε ένα ιστορικό βιβλίο (γραμμένο από Ρώσους) που αφορούσε την αλληλογραφία ΚΚΕ-ΚΚΣΕ από το '49 μέχρι και το '79 , βασισμένο στα αρχεία του σοβιετικού ΥΠΕΞ,από αυτό το βιβλίο είναι το παραπάνω ντοκουμέντο που ο-η συντάκτης του ΒΗΜΑΤΟΣ απαξιώνει να το αναφέρει!)
 Σημείωση 2) Ο κ. Τζών Φλωράκης είναι ανιψιός(γιός αδελφού) του Χ. Φλωράκη και με τις εταιρείες "του" έγινε πλούσιος Αμερικάνος! (Εφοπλιστής!) 
Σημείωση  3) Από Ριζοσπάστη (Αναδημοσίευση)

«...Πρόκειται για ένα ακόμα τρανταχτό δείγμα του συσσωρευμένου πλούτου που έχουν ενθυλακώσει οι εφοπλιστές, απόρροια της τεράστιας κερδοφορίας τους ακόμα και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και των προκλητικών φοροαπαλλαγών που έχουν εξασφαλίσει από όλες ανεξαιρέτως τις αστικές κυβερνήσεις. Με νόμο που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα από το 1967, με το «άρθρο 107» τα κέρδη των εφοπλιστών εξαιρούνται από κάθε είδους φορολογία.......»




=========================================================================

          Παρατίθενται  αποσπάσματα από το  συγκλονιστικό βιβλίο  «Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΟΥΡΑΝΙΑ»(2007)  του γιού της ΓΙΑΝΝΗ   Ι. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ από τα οποία απορρέουν τα πρώτα «Κεφάλαια του αίματος» των Εταιρειών «Φλωράκη»!  [Το βιβλίο«Η Δασκάλα Ουρανία» το εξέδωσε ο ίδιος ο Γ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ , αφού το αριστερό κατεστημένο των εκδοτικών οίκων δεν δέχθηκε να εκδώση το βιβλίο –μαρτυρία.]



(Σελ. 219)
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ
H δασκάλα Ουρανία Νικολάου Παναγιωτοπούλου- Ηλιοπούλου γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1901. Έλαβε το πτυχίο της δασκάλας από το διδασκαλείο του Κεντρικού Παρθεναγωγείου της Ορθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης το Μάιο του 1917.
Υπηρέτησε σαν δασκάλα στις Φώκιες και την Σμύρνη κατά την επόμενη πενταετία. Ήταν εθελόντρια νοσοκόμος στα αναρρωτήρια του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη από το 1919 κι ως τον Αύγουστο του 1922.
Κατά την Μικρασιατική καταστροφή έχασε στην Σμύρνη πατέρα και αδελφό. Κατέφυγε πρόσφυγας στην Ελλάδα, με τη μητέρα της και δύο ακόμα αδέλφια.
Από το 1925 βρίσκεται παντρεμένη στο Ζωριάνο Δωρίδας και από από το 1930 υπηρετεί ως δασκάλα στο διτάξιο σχολείο του Κροκυλείου Δωρίδας, μέχρι το Σεπτέμβρη του 1947.
Στο Αλβανικό Έπος συμμετέχει ενεργά στη συμπαράσταση του λαού προς τους μαχόμενους, και στην περίοδο της Κατοχής παίρνει μέρος στην αντιστασιακή οργάνωση της ΕΚΚΑ. Ακολουθεί ο πρώτος γύρος του ΚΚΕ και προγράφεται.
Κατά τον τρίτο γύρο του 1946-1949 αντιδρά στο παιδομάζωμα. Συλλαμβάνεται από το Δημοκρατικό Στρατό, και συγκεκριμένα από τα τμήματα Γιώτη (Χαρίλαου Φλωράκη) και Διαμαντή (Γιάννη Αλεξάνδρου) και μεταφέρεται δέσμια μαζί με τη δεκαεπτάχρονη κόρη της Όλγα στο ξωκλήσι της Θεοτόκου, όπου κατασφάζονται και οι δύο, ύστερα από ατιμωτικά μαρτύρια.

(Σελ. 203)
Τι είχε γράψει ο τύπος της εποχής
Εμβόλιμα, χρήσιμα είναι και τα εξής:
Η θεία Εριφύλη κρατούσε στο συρτάρι, καλά κρυμμένο ένα φύλλο της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ» των Αθηνών της 8ης Αυγούστου του 1949, όπου δημοσιευόταν η δολοφονία της αδελφής της, της δασκάλας Ουρανίας Ηλιοπούλου και της ανεψιάς της Όλγας, από τους καπεταναίους του Δημοκρατικού Στρατού Γιώτη και Διαμαντή, σε μια σειρά δημοσιευμάτων του Τάκη Παπαγιαννόπουλου με τους τίτλους:
«Μια τραγική αφήγηση του δράματος της ελληνικής υπαίθρου, στηριζόμενη εις τα πραγματικά γεγονότα».
Μου το έδωσε και το διάβασα όταν τελείωνα το Γυμνάσιο της Καλλιθέας, λίγα χρόνια αργότερα. Έτσι είχα γνωρίσει τότε την έκταση που είχαν πάρει τα δραματικά γεγονότα της Θεοτόκου, που δεν παρέμεναν καθόλου κρυφά.
Κατά τον Ιούνιο του 1991 βρέθηκα στην Αθήνα και πήγα για σχετική έρυνα στην Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου βρήκα τα παλιά φύλλα του «Εμπρός» και πήρα φωτοαντίγραφα της σειράς των αφηγημάτων που με αφορούσαν, από το 25ο μέχρι το 30ο. Εκεί διάβασα τα περιγραφόμενα γεγονότα του Σεμτεμβρίου του 1947, τα μαρτύρια και τους τρόπους δολοφονίας τόσο των δικών μου ανθρώπων, όσο και όλων των Κροκυλιωτών. Διασταύρωσα τις μέχρι τότε γνωστές πληροφορίες, αλλά βρήκα και νέα στοιχεία, κυρίως για τους Κατσίμπα, Αυγερόπουλο, Παπαζαχαρίου και για την άτυχη Βασιλική Καρφίτσα. Μακάριες ας είναι οι ψυχές τους αιώνια η σεπτή τους μνήμη
(Από σελ. 115-129)
……………………………………………………………………………….
«Αρματώθηκαν λοιπόν οι γενναίοι του Δ.Σ. Πήραν τουφέκια, πήραν πιστόλια, πήραν χειροβομβίδες. Δεν ξέχασαν να πάρουν μαχαίρια, βούρδουλες, τη μαύρη ψυχή τους και ό, τι το ανθρώπινο κτήνος μπορεί να φανταστεί σε σύνεργα θανάτου.»
……………………………………………………………………………..
«Εχθροί ήταν αυτή τη φορά η δασκάλα του Κροκυλείου Ουρανία, η θυγατέρα της Όλγα και η Βασιλική Καφρίτσα, ένα από τα τέσσερα κορίτσια ενός μετανάστη στην Αμερική. Αυτή είχε την ατυχία λίγες μέρες νωρίτερα να περάσει από το σπίτι τους ο Κουπακιώτης Παναγιώτης Τσατούχας, πρώτος τους ξάδελφος, πηγαίνοντας στο στράτευμα και μάλιστα στο στρατόπεδο της Τρίπολης, όπου κατατάχτηκε στη Χωροφυλακή. Από εκεί έστειλε στη Βασιλική ένα γράμμα ότι έφτασε καλά και χαιρετίσματα. Το γράμμα αυτό ο πρώην Επονίτης ταχυδρόμος-κατάσκοπος των συμμοριτών, το άνοιξε και ισχυρίστηκε ότι τάχα στο δρόμο του πήραν το ταχυδρομείο οι αντάρτες, άνοιξαν και εκείνο που ο νεαρός ξάδελφος έστειλε στη Βασιλική λίγες μέρες αφότου έφθασε στην Τρίπολη, περιείχε, όπως διέδωσε, στρατιωτικά μυστικά και πληροφορίες που έβλαπταν το Δημοκρατικό Στρατό. [Μία ανάλογη σκευωρία χαλκεύτηκε και για τη δασκάλα. Ότι δηλαδή παρείχε πληροφορίες προς τις αρχές με γράμματα, που τυχαία ο Δ.Σ. πήρε από τον ταχυδρόμο και διαπίστωσε το ..κατασκοπευτικό δίκτυο..] Πήγε λοιπόν, το γράμμα στο αρχηγείο του βουνού και διατάχτηκε η σύλληψη και η ανάκριση, για να γίνουν γνωστές οι πληροφορίες που δόθηκαν και το δίκτυο των κατασκόπων! Στην πραγματικότητα όμως το έκανε για τα λύτρα που θα αποκομίζονταν από τον πατέρα της, που βρισκόταν από την προπολεμική περίοδο στην Αμερική.
          Το κατατοπινό μαρτύριο του κοριτσιού, ανομολόγητο: Μετά από ομαδικό βιασμό, βασανιστήρια και κατακρεούργηση, συνελήφθησαν ως ένοχες και ιμπεριαλίστριες αμερικάνες Αθανασία Σαϊτη, Μαρία Γιαννοπούλου και η Νένω Σταυροπούλου, πλούσιες πηγές λύτρων. Οι σύζυγοί τους ήταν μετανάστες στην Αμερική από χρόνια. Και ύστερα σου λένε ότι δεν ήταν κατσιαπλιάδες και συμμορίτες, αλλά δημοκράτες.
Από όπου και να το πιάσεις το πράγμα ,βρομάει……….....................Αυτές αφού βιάστηκαν ομαδικά στα πεζούλια της εκκλησίας, μεταφέρθηκαν στο βουνό με τη συνοδεία συγγενών- διαπραγματευτών και γνωστών κομμουνιστών του χωριού. Εκεί τους ζητήθηκαν λύτρα και με την εγγύηση των κομματικά προσκείμενων ντόπιων ύστερα από λίγες μέρες ελευθερώθηκαν, αφού βέβαια κατέβαλαν δολάρια και λίρες Αγγλίας!
          Όπως μαθεύτηκε αργότερα , τα «Πρώτα λύτρα» όπως ήταν ο τίτλος ρεπορτάζ στην εφημερίδα Ακρόπολη του Οκτωβρίου του 1947, τα πήρε η συμμορία του Γιώτη από την οικογένεια Αλεξοπούλου(Χαντζάρα) στο Παλαιοξάρι Δωρίδας για την απελευθέρωση της μικρής τους θυγατέρας Ελένης, που παιδομαζεύτηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1947 μαζί με άλλα παιδιά αντιφρονούντων. Όπως μας βεβαίωσε ο Γιώργος Αλεξόπουλος, αδελφός της Ελένης, έδωσαν στον αρχισυμμορίτη Γιώτη πεντακόσιες (500) λίρες Αγγλίας. Για το γεγονός αυτό υπάρχουν κι άλλες έντυπες πληροφορίες πέρα απ΄ τις μαρτυρίες των Παλαιοξαριτών……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Σελ 119. Άκουσα τη μάνα μας να ρωτάει μέσα από την πόρτα την ώρα που τα χτυπήματα πολλαπλασιάζονταν και οι φωνές δυνάμωναν:
          -Ποιοι είστε;.. Τι θέλετε;….
          Απάντησαν φωνές σκληρές, απότομες, προστακτικές τριών τεσσάρων ατόμων.
          -Ανοίξτε την πόρτα! Δημοκρατικός Στρατός!
…………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………….
Ανοίγοντας διάπλατα η πόρτα, η δασκάλα αντίκρισε γενειοφόρους να εισορμάνε βίαια και να την παραμερίζουν, αποσταλμένοι έλεγαν, τ΄αρχηγού.
          -Τι γυρεύτε; Τόλμησε η μάνα μας.
          -Τη συναγωνίστρια Όλγα ζητάει στην πλατεία ο αρχηγός. Να έρθει τώρα μαζί μας! Που είναι;
          Και παραμερίζοντας τη γυναίκα ανοιγόκλειναν τις πόρτες των διπλανών δωματίων, ερευνώντας με φακούς που κρατούσαν στα χέρια τους.
          -Τι το θέλετε τέτοια ώρα το κορίτσι! Να έρθω εγώ, αντιπρότεινε η μάνα μας……………………………………………………………………………
Στο διάδρομο είδα για τελευταία φορά μάνα κι αδελφή, ανάμεσα σε κουστωδία πέντε-έξι συμμοριτών.
………………………………………………………………………………………
Καημένη μάνα… Σε σένα αλήθευε εκείνη τη στιγμή η λαϊκή παροιμία «Από σένα, Χάρε, ξεφεύγω, σε σένα και χειρότερα καταντάω»………………………………………..Ίσως η μάνα μας να πίστευε πως η προσωπική της συνομιλία με τον αρχηγό θα έφερνε καλό αποτέλεσμα. Όποιος καπετάνιος και να ήταν. Όλοι τους της ήταν γνωστοί. ………………………………………………………………Κι εξάλου ο καπετάνιος ζητούσε ένα αθώο παιδί. Θα το υπερασπιζόταν. Θα το έσωζε, αν κινδύνευε. Δεν ξέραμε τότε για το παιδομάζωμα, που από καιρό είχε αρχίσει το κόμμα του λαού! Και ούτε ότι η όλη ιστορία ήταν ένα πρόσχημα, για να τραβήξουν τις γυναίκες παραέξω, στον τόπο του κρανίου, και να τις εκτελέσουν(σφάξουν-κατακρεουργίσουν) εφαρμόζοντας τις αποφάσεις που το στρατηγείο τους είχε πάρει πριν από μέρες. Αυτό θα το μάθαινα κι εγώ αργότερα…………………………η Όλγα μας παντρευόταν με το Χάροντα!
          ………………………………………………………………………………..
          Δεν με χωρούσε το σπίτι……………………………Αργότερα έμαθα πως εκείνες τις ώρες η μάνα μας και η Όλγα σφαγμένες κείτονταν στης εκκλησιάς το δρόμο. Στο μεταξύ η γιαγιά πλησίαζε στο Κροκύλειο………………………………………………………………………..
-Γύρισε πίσω, της είπε η Αθηνά. Τις σκότωσαν. Το χωριό φεύγει, ετοιμάζομαι και εγώ να φύγω.…………………………………………………
          Στο μεταξύ τα τραγικά συμβάντα πέρασαν σαν αστραπή στα γύρο χωριά κι ο κόσμος άρχισε να τα εγκαταλείπει ομαδικά Έφευγαν όλοι για τις πολιτείες, για να σωθούν……………………………………….. ………………………………………………………………………………………»
(Από σελ. 153-155)
Πρίν μερικά χρόνια γνωρίστηκα με τον Παναγιώτη Μπάστα από το Κλήμα Ευπαλίου ύστερα από δική του πρωτοβουλία.
Ο Μπάστας ήταν φύλακας φυλακών το 1949 στις φυλακές της Κέρκυρας.Εκεί γνώρισε πολλούς υπόδικους και θανατοποινίτες του Δημοκρατικού Στρατού, δηλαδή συμμορίτες, κι ανάμεσα τους έναν θηριώδη, όπως μου το περιέγραψε, συμμορίτη, με τα΄ όνομα Παπαϊωάνου Ηλίας. Είχε τραυματιστεί στο Γράμμο, αιχμαλωτίστηκε απ΄ τον Ελληνικό Στρατό κι  οδηγήθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας.
Αυτός , λοιπόν, καυχιόταν για τα κατορθώματά του κι ανάμεσα σ΄αυτά ισχυριζ’όταν ότι ήταν ένας από τους μαχαιροβγάλτες που έσφαξαν τη δασκάλα στο Κροκύλειο.  …………………………………..
Τυχαία και γύρω στα 1985 ο ίδιος συμμορίτης, που λευτερώθηκε με τα μέτρα ειρήνης του Πλαστήρα, συναντήθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας με το συγγενή μας Νίκο Ράπτη από το Κροκύλειο.
Ήταν στο ίδιο δωμάτιο με εγχείρηση κοίλης. Όταν έμαθε ότι ο Νίκος ήταν από το Κροκύλειο, του διηγήθηκε τη δράση του στην περιοχή, κάτω, λέει, απ΄ τις διαταγές του Γιώτη το 1947.
-Εγώ και δύο- τρείς άλλοι σκοτώσαμε τη δασκάλα στη Θεοτόκο, είπε.
-Τι σας έφταιξε; ρώτησε ο Ράπτης.
-Τίποτα! Δεν φταίγαμε εμείς. Άλλοι μας έβαζαν και κάναμε τους φόνους.
Ποιοι άλλοι, εκτός από τους αρχηγούς τους και τους πολιτικούς υπευθύνους των τμημάτων του Δημοκρατικού Στρατού και τους συμπαθούντες αυτούς και τα έργα τους.
……………………………………………………………………………….
Ένας παιδικός μου φίλος από το Κροκύλειο, ο Παρασκευάς Σερέλης, πριν τέσσερα ακριβώς χρόνια μου διηγήθηκε τα εξής, όταν η κουβέντα ήρθε στα γεγονότα του 1947: «……………………………… Ήταν ο συμμορίτης Σπύρος Καλλιαντέρης απ΄ την Αγλαβίστα και καταζητούσε τον αδελφό μου. Μη βρίσκοντας τίποτε έφυγε βλαστημώντας. Αυτός και ο Αλεξόπουλος Ηλίας απ΄ το ίδιο χωριό έσφαξαν τη δασκάλα στη Θεοτόκο. Το ξέρουμε αυτό όλοι στο χωριό»
Αργότερα έμαθα στο Ευπάλιο απ΄το Νίκο Καλαντζή ότι ο Γιώργος Νικολέτσος από το χωριό του ήταν εκείνος που κατέβασε το θανατηφόρο μαχαίρι στο λαιμό της δασκάλας. Έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης και κανένας στη Φιλοθέη, το χωριό του, δεν τον ξαναείδε. Ένας ακόμα της ομάδος των δολοφόνων ήταν απ΄ τον Άβορο κι ακόμα ένας απ΄ τη Στρούζα»
(Από σελ.168-172)
«Εκείνο τον καιρό είχαμε τα μαντριά κοντά στη Θεοτόκο» μου είπε ο φίλος μου Κώστας Δάφνης, «και κοντά στα πράματα τη βραδιά των γεγονότων ήταν ο αδελφός μου Νίκος. Κοιμόταν στην ανθρωποταράτσα, όταν κοντά τη χαραυγή άκουσε τα σκυλιά να χλίβονται!
Πετάκτηκε έξω. Από πέρα στο λόγγο, στο δεντριά, άκουσε οχλοβοή απ΄ ανθρώπους και ζώα. Περνούσαν στο δρόμο που πάει στον Κόκκινο. Νύχτα και ακούγονταν σκουσμοί, φωνές γυναικείες και αντρικές ανάκατες. Αυτή η φασαρία κράτησε ως μισή ώρα. Ύστερα κι ο τελευταίος θόρυβος έσβησε πίσω απ΄ τη ράχη.
Σαν έφεξε καλά και πρίν βαρέσει ακόμα ο ήλιος, έβγαλε τα πράματα πέρα στη Ρουπακιά μαζί με  τον Πολυζώη, που είχε το δικό του μαντρί λίγο πάρα κάτω.
Έβγαλαν πέρα τα πράματα, πήγαν κι  αυτοί από κοντά.
Καθώς ανέβαιναν στο λόγγο, από κάτι τρόμαξαν τα πράματα και γύρισαν, προγκώντας προς τα πίσω. Πήγε ο Νίκος να δει τι ήταν.
Και είδε θέαμα φρικτό: Η Όλγα ξαίματη, μαυρισμένη στο ξύλο, τρυπημένη κοντά-κοντά με το μαχαίρι, μαζεμένη σ΄ ένα ματωμένο κουβάρι.
Σχισμένα , ματωμένα ρούχα εδώ κι  εκεί. Χαμόκλαδα, πέτρες, χορτάρια, χώματα ματωμένα, παραμερισμένα, έδειχναν πάλη και όργιο αίματος.
Λίγα μέτρα πιο κει, τεντωμένη ανάσκελα στη γης, η δασκάλα! Φόραγε μόνο ένα ρούχο, μουσκεμένο σε φρέσκο αίμα από μια βαθιά πληγή που έκανε μαχαίρι χωμένο στο λαιμό με κατεύθυνση την καρδιά. Ο κότσος είχε λυθεί κι άλλα μαλλιά τη σκέπαζαν κι  άλλα είχαν μπλεχτεί στα χορτάρια.
Μ΄ ανοιχτά τα μάτια και το στόμα κοίταζε τον ουρανό. Το ένα χέρι κρατιόταν ακόμα από τα χορτάρια και το δεξί είχε κοκαλιάσει πάνω στο στήθος, σχηματίζοντας το σημάδι του σταυρού. Είχε τα δυο μικρά δάκτυλα μαζεμένα και τα΄ άλλα τρία δεμένα, όπως κάνουμε το σταυρό μας. Ήρθε κι ο Πολυζώης. Είδε κι αυτός τη σφαγή και φύγαμε τρέχοντας»………………………………………………………………..
«Συλλογιέσαι», διέκοψε τις σκέψεις μου Κώστας « Το ίδιο παθαίνω κι εγώ κάθε φορά που θυμάμαι τα γεγονότα εκείνα. Μα όποια κι αν ήταν τα αίτια, κατηγορώ τους θεωρητικούς του κόμματος και τους αρχηγούς των τμημάτων για τα μαρτύρια που εν γνώσει τους γίνονταν στους ομήρους, που γίνονταν θύματά τους. Τους κατηγορώ για τη χρήση του μαχαιριού. Τους κατηγορώ για τις ατιμώσεις που έκαναν σε γυναίκες και γέροντες. Τους κατηγορώ, γιατί βασάνιζαν κι εξευτέλιζαν ένα παιδί μπροστά στη μάνα του, γιατί να της σπάσουν το ηθικό. Και ακόμα κατηγορώ, τους αρχηγούς, που συσκέφτηκαν, αποφάσισαν, διέταξαν και ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ τη σφαγή της δασκάλας! Κι ακόμα τους κατηγορώ, γιατί κατά την ίδια μέρα υπερηφανεύτηκαν στη Πενταγιού, όταν ο σύνδεσμος Α. Καρράς, που τον έστειλαν από το χωριό επίτηδες στον τόπο του μαρτυρίου, δήθεν για να διαπιστώσει μήπως καταφθάνουν αποσπάσματα στρατού και χωροφυλακής, ερωτήθηκε «τι είδες στο δρόμο;»κι εκείνος απάντησε «είδα φοβερά κατασφαγμένες δυο γυναίκες» τότε εκείνοι απάντησαν μεγαλόφωνα , για να ακουστούν από πολίτες και να περάσει η τρομοκρατία τους: «Έτσι σκοτώνουμε εμείς!» Κι αυτός ο αρχηγός λεγόταν καπετάν-Γιώτης.
Μα πιο πολύ κατηγορώ τους άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού, γιατί τά δέχτηκαν κι εκτέλεσαν αισχρές διαταγές ατιμάζοντας και θανατώνοντας ανθρώπους αθώους, συνανθρώπους τους. Κι ακόμα κατηγορώ τους αρχηγούς για την προσβολή των νεκρών, που άταφους διέταξαν ν΄ αφήσουνε για μέρες. Τους κατηγορώ για έλλειψη ανθρωπισμού, αξιοπρέπειας, μεγαλοψυχίας, ανεκτικότητας, μακροθυμίας, γενναιοψυχίας. Τους κατηγορώ ακόμα για το μίσος που έσπειραν ανάμεσα στον κόσμο, στους ανθρώπους, στο λαό και για τους τάφους που άνοιξαν για θέρο»
Σωστά θα ήταν τα κατηγορώ του φίλου μου του Κώστα, αν αφορούσαν ανθρώπινες προσωπικότητες..
 (Από σελ. 197-198)
Γνωρίζεις το Σπύρο τον Μπρούμα; Ρώτησα το Κώστα. Μου έλεγε την άλλη φορά ότι τότε, το 1947,δεκαεξάχρονος όντας, κρατούσε το σχοινί, το καπίστρι του μουλαριού που πάνω του είχαν φορτώσει τη δασκάλα, και το οδήγησε μέχρι το εκκλησάκι της Θεοτόκου. Έτσι ήταν μάρτυρας των όσων συνέβησαν στην ανάκριση της πλατείας από τον καπετάν Γιώτη. Είδε πως με τη βία ανέβασαν πάνω στο μουλάρι τη δασκάλα και την έδεσαν εκεί με το σχοινί, πως φώναζε στους δρόμους και ζητούσε βοήθεια καθώς η κουστωδία περνούσε έξω από τα σπίτια σχεδόν στο ιερό της εκκλησίας, πως τη χαράκωνα με τα μαχαίρια και πάνω στις  πληγές της έριχναν αλάτι για να υποφέρει περισσότερο και να το διασκεδάζουν, πως μπροστά στα μάτια της βίασαν τη θυγατέρα της και άλλα ακόμα.
«-Και το Σπύρο γνωρίζω πολύ καλά και όσα σου είπε είναι αληθινά, αλλά για να μη σε πληγώσει, πολλά βασανιστήρια δε σου τα αποκάλυψε. Ας μένει εκεί το πράγμα»

================================
(Οι επισημάνσεις του κειμένου δικές μου!)
========================================================================
26-06-13
Σωτήρης Ριζόγιαννης
========================================================================
Υ.Γ. (1)
ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΕΡΙ ΜΕΡΙΚΩΝ ΑΛΛΩΝ "ΟΜΟΡΡΥΘΜΩΝ" ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ "ΑΙΜΑΤΟΣ" !!
================================
Γράφει ὁ Γεώργιος Μεταξᾶς. 

Τι συνδέει τα παρακάτω:

Σωκράτη Κόκκαλη,
Γιώργο Μπόμπολα,εφημ. Ριζοσπάστη, εφημ. Έθνος,
Περισσό,

Κα Γκε Μπε και “κερασάκι” στην τούρτα την  
Μοσσάντ;Στάζι,
Σωκράτης Κόκκαλης

Ο πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη, ήταν πρωτεργάτης και “σημαιοφόρος” στο παιδομάζωμα 1947 – 1949, με την δικαιολογία ότι θα πήγαιναν τα παιδιά στην σταλινική ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) να σπουδάσουν. Όμως, σχεδόν όλα τα παιδιά, ακόμη και σήμερα αγνοούνται. Κανείς δεν ξέρει που βρίσκονται και αν ζουν. Ο πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη, εκπαιδεύτηκε από τις Σοβιετικές Μυστικές Υπηρεσίες. Αργότερα, εκπαιδεύτηκε και ο ίδιος ο Σωκράτης Κόκκαλης, οπότε με εντολή της KGB, ανέλαβε να είναι πράκτορας της Ministerium für Staatssicherheit (δηλαδή του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας, γνωστό ως Stassi – Στάζι, το οποίο όμως ήταν “παραμάγαζο” της KGB). Ο Σωκράτης Κόκκαλης, αποστέλλεται στην Ελλάδα και αρχίζει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Την ίδια σχεδόν εποχή, έρχεται

Γιώργος Μπόμπολας

και ο Γιώργος Μπόμπολας στην Ελλάδα και ξεκινάει και αυτός επιχειρηματική δραστηριότητα. Ανάμεσα στις δραστηριότητες που ανέπτυξε ο Γιώργος Μπόμπολας, ήταν και η εφημερίδα “Έθνος”. Όλα όμως, με τις “ευλογίες” και την χρηματοδότηση της KGB, αφού το “Έθνος”, έγινε το ανεπίσημο όργανο του ΚΚΕ, δεδομένου ότι ο “Ριζοσπάστης” ήταν ήδη αρκετά βαμμένος κόκκινος ώστε να μπορέσει να την μεταδόσει στην πλατειά μάζα.


Το “Σπίτι του Λαού”… Ουδέν σχόλιο…

Από την άλλη, έχουμε το “Σπίτι του Λαού”… Το ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΚΤΗΡΙΟ του ΚΚΕ στον Περισσό κατασκευάστηκε:
1. Με χρήματα της KGB που δόθηκαν στο ΚΚΕ μέσω του Μπόμπολα και του Κόκκαλη
2. Με χρήματα που δόθηκαν από την KGB, μέσω του Αγίου Όρους, με πρωτοστάτες το… “Ρωσικό Μοναστήρι”
Για να μπει κάποιος στο “Σπίτι του Λαού” (που ΜΟΝΟ του Λαού δεν είναι), θα πρέπει να έχει πάρει πρώτα άδεια από την Γραμματεία του κόμματος. Πιο εύκολα μπαίνει κανείς στα γραφεία ΟΛΩΝ των άλλων κομμάτων (και της Χρυσής Αυγής συμπεριλαμβανομένης), παρά στα γραφεία του ΚΚΕ.
Τα σχέδια του κτηρίου, δείχνουν ότι έχει 4 υπόγειους ορόφους, αλεξίβομβα παράθυρα, ακαείς κουρτίνες και στην πραγματικότητα είναι ενα απόρθητο φρούριο. Γιατί; ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ, ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ KGB. Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και της KGB, τα γραφεία έμειναν… σχεδόν κενά. Την KGB, διαδέχτηκε η FSB (ο αντικαταστάτης της KGB) και η GRU (Στρατιωτική Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας) στο κτήριο του Περισσού, οι οποίες όμως δεν έμειναν για πολύ. Η παύση του Κομμουνισμού στη Ρωσία, έφερε και την παύση της συνεργασίας ΚΚΕ – FSB – GRU. Τα γραφεία έμειναν κενά για λίγο διάστημα, ώσπου έμαθα ότι βρήκαν “κατοίκους”. Έρχομαι λοιπόν να ρωτήσω ευθέως την Γενική Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελάδας κ. Αλέκα Παπαρήγα:
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ, ΟΤΙ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΥ ΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ ΤΟ “ΣΤΑΘΜΑΡΧΕΙΟ” ΤΗΣ Ha-Mossad le-Modi’in ule-Tafkidim Meyuhadim, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ MOSSAD, ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ;;; ΝΑΙ Ή ΟΧΙ;;;

Επίσης, ρωτώ ευθέως τον Σωκράτη Κόκκαλη:
1. Είσαι πλέον χρηματοδοτούμενος από την Mossad, ναι ή όχι;
2. Χρησιμοποίησες τον Ολυμπιακό για να “ξεπλύνεις” χρήματα της Mossad, ναι ή όχι;

Ρωτάω και τον Γιώργο Μπόμπολα:
Είναι πλέον η Mossad πίσω από τις επιχειρηματικές σου δραστηριότητες, ναι ή όχι;;;

Ρωτάω πάλι την Αλέκα Παπαρήγα:
Γιατί ο Ριζοσπάστης έιναι μία ετεροχρονισμένη εφημερίδα, την στιγμή που ο “Οδηγητής” δίνει πιο “ζωντανές” κατευθύνσεις; Πήρατε οδηγία από την Mossad να μην υπερβείτε το 7% στις εκλογές ώστε να μπορείτε να ελέγχετε τις αντιδράσεις του κόσμου με το ΝΕΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ που ονομάσατε “ΠΑΜΕ”, ναι ή όχι;;;

Προσέξτε ΟΛΟΙ τι θα απαντήσετε… Το έχουμε έτοιμο το “πανηγύρι” για μετά. ήδη συγγράφεται βιβλίο που θα αποκαλύψει και την προηγούμενη δημοσίευσή μου για τον Αλέξη Τσίπρα με στοιχεία και πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο. Περιμένω απαντήσεις…


KGB


GRU


Mossad

Πηγή: http://filonoi.gr/ti-syndeiei-kokkalh-mpompola-rizospasth-ethnos-stazi-kgb-mossad/
===============================

Όταν ο Πέτρος Κόκκαλης ευχαρίστησε το ΚΚΕ

Ο Πέτρος Κόκκαλης  
Ο Πέτρος Κόκκαλης
“ Στο Βροντερό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος έστησε προτομή του Πέτρου Κόκκαλη ”
Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου 2012 17:02
«Φίλες και φίλοι θα ήθελα σαν εκπρόσωπος της οικογένειες να σας ευχαριστήσω που βρίσκεστε σήμερα εδώ, να ευχαριστήσω το ΚΚΕ για την εκδήλωση και την πρωτοβουλία που ανέλαβε να στήσει εδώ την προτομή του Πέτρου Κόκκαλη, να ευχαριστήσω την κοινότητα του χωριού Βροντερό και τους κατοίκους του Βροντερού που θα συντροφεύουν την προτομή του Πέτρου Κόκκαλη».


Ο Πέτρος Κόκκαλης αναφέρθηκε με θερμά λόγια στην πρωτοβουλία του ΚΚΕ να τοποθετήσει στο Βροντερό της Πρέσπας την προτομή του παππού του Πέτρου Κόκκαλη. Η προτομή του Πέτρου Κόκκαλη στήθηκε στην πλατεία του Βροντερού ενώ στην εκδήλωση ήταν παρούσα πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ Δημήτρη Γόντικα, Θεοδόση Κωνσταντινίδη, Κώστα Αβραμόπουλο.


Ο γιατρός Πέτρος Κόκκαλης, πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη, όπως είναι γνωστό συμμετείχε στην ΠΕΕΑ, στην λεγόμενη «Κυβέρνηση του Βουνού», την οποία υπηρέτησε πιστά ως γραμματέας Κοινωνικής Πρόνοιας και Παιδείας. Μάλιστα ήταν ένας από τους υπευθύνους που είχαν επιφορτιστεί με τις αρμοδιότητες της αποστολής παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίας από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Μετά την απελευθέρωση της χώρας, αφού πρώτα, το 1947, αναχώρησε για την Γαλλία, στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Ανατολική Γερμανία, όπου συνέχισε την επιτυχημένη του πανεπιστημιακή καριέρα. συμμετοχής του στην Αντίσταση. Συμμετείχε στην ΠΕΕΑ, την "κυβέρνηση του βουνού", ως γραμματέας (υπουργός) Κοινωνικής Πρόνοιας και Παιδείας, και ήταν ένας από τους υπεύθυνους του προγράμματος αποστολής παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίες από τον ΔΣΕ. Μετά την Απελευθέρωση αναχώρησε στην Γαλλία το 1947 και εγκαταστάθηκε στην Ανατολική Γερμανία το 1949, όπου συνέχισε την πανεπιστημιακή του καριέρα. Πέθανε το 1962 στην Ανατολική Γερμανία.

«Ο Πέτρος Κόκκαλης ξεκίνησε από πολύ μακριά για να βρεθεί εδώ και φέτος που συμπληρώνονται 50 χρόνια από το θάνατό του είναι καλό να θυμόμαστε ότι αυτή ήταν η τελευταία εικόνα της Ελλάδας που είχε προτού πεθάνει. Όσο έζησε όμως και όσο έζησε εδώ, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, αγωνίστηκε πολιτικά, επιστημονικά και σαν άνθρωπος, δίπλα στους αγωνιστές του Δημοκρατικού Στρατού, σ' αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που πέρασε ο λαός και η χώρα μας.Νομίζω λοιπόν ότι σήμερα και με αφορμή αυτήν την εκδήλωση είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς κανείς πρέπει να συμπεριφέρεται και να αγωνίζεται, όταν όλοι μαζί δοκιμαζόμαστε. Σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ», είπε ο εγγονός του Πέτρος.

 ΠΗΓΗ:   http://periodista.gr/greece/item/313-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BA%CE%B5

======================================================================
Υ.Γ.(2)

Τι δεν περιέχει το Μουσείο Φλωράκη...


Στις 26/10/2008 εγκαινιασθηκε το Μουσειο Φλωρακη στην γενετειρα του. Ο Προεδρος της Βουλης κος Σιουφας δι'αντιπροσωπου του απεστειλε το κατωθι μηνυμα:
«Σήμερα εγκαινιάζουμε το «Μουσείο Φλωράκη». Το σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη αποκτά νέα ζωή. Ήταν ηθική υποχρέωση μας προς έναν μεγάλο Καρδιτσιώτη, μια ιστορική προσωπικότητα, που διέγραψε σημαντική πορεία στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας. 0 Χαρίλαος Φλωράκης ανήκε στους ηγέτες με προσωπική και καθοριστική συμβολή στην εμπέδωση της Δημοκρατίας και της σταθερότητας στη Χώρα κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα»!.
Ομως το Μουσειο αυτο, δεν περιεχει τοσα πολλα, για τα οποια επεχαιρε και υπερηφανευετο ο Φλωρακης.. Αναφερουμε μερικα, προς ενημερωσι του Προεδρου της Βουλης μας..
1.Καταστασι με τους εκατονταδες κρεμασμενους στα Κουμασια με τηλεφωνικα καλωδια απο τα ελατα του Μοναστηριου.
2. Τους σφαγμενους Καρπενησιωτες στην Μαυροματα
3. Τους 120 τραυματιες στρατιωτες του Νοσοκομειου που δολοφονησαν οι συμμοριτες του Φλωρακη κατοπιν εντολης του.
4. Τους απαχθεντες και εκτελεσθεντες αφου πρωτα εισεπραττε τα λυτρα. Δηλαδη 1500 λιρες για τις γυναικες των Ελληνοαμαερικανων και 500 λιρες για τα κοριτσια.
5. Τα ονοματα των 15 γυναικοπαιδων που εξετελεσε ο Φλωρακης σε ενα υπογειο στο Καρπενησι, των 19 αξιωματικων, των 47 χωροφυλακων.. καθως και των 1300 ανδρων , γυναικων, και παιδιων που επιστρατευθησαν βιαίως για να ενισχυσουν τον συμμοριτικο στρατο και που πολλοι πεθαναν στο δρομο προς το Γραμμο απο την πεινα και τις κακουχιες ή εξετελεσθησαν..
6. Τα ονοματα της Δασκαλας Ουρανιας Νικολαου Παναγιωτοπουλου του Κροκυλειου και της κορης της 17χρονης κορης της Ολγας που βασανισθησαν, ταπεινωθησαν ανειπωτα εως θανατου και εσφαγησαν κατοπιν εντολης του Φλωρακη.( Ο μικροτερος υιος της, Δασκαλος Συνταξιουχος, Γιαννης Ηλιοπουλος ζη και ειναι αψευδης μαρτυς.Σημαντικες λεπτομερειες στο βιβλιο του «Η Δασκαλα Ουρανια»)
7.Το ονομα του Δημαρχου Καρπενησιου Κωνσταντινου Σακκαλη που εκτελεσθηκε μετα την καταληψι του Καρπενησιου τον Φεβρουαριο του 1949 απο τους συμμοριτες του Φλωρακη κατοπιν εντολης του.
Ειναι κριμα που το «στολιδι» αυτο, το Μουσειο του Φλωρακη, που κατα τον προεδρο της Βουλης μας, ηταν «ηθική υποχρέωση μας προς έναν μεγάλο Καρδιτσιώτη» δεν περιεχει ολα τα ανωτερω ηγετικα στοιχεια, τα τοσο απαραιτητα για «την καθοριστικη συμβολη» του Φλωρακη, «στην εμπέδωση της Δημοκρατίας» μας....
Να θυμισουμε επιπλεον, οτι το Μουσειο Φλωρακη χρηματοδοτηθηκε απο την Βουλη των Ελληνων, ενω σημαντικα ποσα διετεθησαν απο το Υπουργειο ΥΠΕΧΩΔΕ και το Υφυπουργειο Οικονομικων..
Συμπερασμα.
Για μια ακομη φορα η ΝΔ διαψευδει τον Λενιν. Διότι όχι μόνον δεν θα πωλήσουμε το σχοινί για να μας κρεμάσουν,όπως είπεν ο «μακαρίτης». Εδώ θα τους το χαρίσουμε και θα τους πληρώσουμε κι' όλας..
ΙΑΣΩΝ

Πηγή:http://citypress-gr.blogspot.com/2008/11/blog-post_3501.html
=================================================================

Υ.Γ.(3)
Από ανάρτηση μου (044)
«Συ μου είπες ότι τα βιολογικά μας όρια είναι περιορισμένα. Θέλω να εξομολογηθώ». Και τονίζει ο Αγιορείτης ιερομόναχος: «Εξομολογήθηκε, ξεσκέπασε τον εαυτό του, αδελφοί μου. Έχω κάνει χιλιάδες εξομολογήσεις, τέτοια εξομολόγηση δεν έχω κάνει».((Εννοεί τέτοια εγκλήματα δεν έχω ξανακούσει; Εξιστόρηση του Αγιορείτη "ιερο"μόναχου  Αθανάσιου  Σιμωνοπετρίτη περί του Χ. Φλωράκη!!!* (*ΚΟΙΝΟ ΧΡΙΣΤΙAΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ=ΣΦΑΓΗ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!))
 ΑΠΟ ΠΗΓΗ: http://vimeo.com/64503110