Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΦΛΩΡΑΚΗΣ ΧΑΡ.(Γιώτης)-ΖΕΓΓΟΣ Θ.(Στάθης) /ΝΟΥΝΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΩΝ!!!


ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ- "Δολοφονικά !!!" 
===========================================

« Στο χωριό (ΑΓΙΟΝΟΡΙ- ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ) είχε έλθει και ο ΦΛΩΡΑΚΗΣ... Τον είχα δει είχε έλθει μένα ¨Ψάρο¨ άλογογάκι ....»  (Περί το 1947!). Μαρτυρία  Αγιονορίτη ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΩΤ. ΚΑΛΛΙΜΑΝΗ (ΠΑΛΙΚΑΡΙ !)

Τι «δουλειά» είχε στο ΑΓΙΟΝΟΡΙ-ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ο «Καπετάν Γιώτης»; Ήξερε ότι στο χωριό αυτό είχε διαδραματιστεί ένα από τα φοβερότατα δράματα αιματοχυσίας και αιματο -τελετουργίας , που ίσως ούτε στις βάρβαρες πρωτόγονες κοινωνίες να μην είχει συμβεί!!! (Εν καιρώ ίσως επανέλθω περί αυτού του Δράματος!!!)
Τον έστειλε – καθοδήγησε ο ΝΟΥΝΟΣ ,ο «Πατρώνας» του, ο «ΙΣΤΡΟΥΚΤΟΡΑΣ» του , ΖΕΓΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (Στάθης- Τριαντάφυλλος – ΚΤΗΝΟΣ) και πήγε στο Αγιονόρι; Πήγε στο Αγιονόρι για ανώτερη μύηση του, στη βαρβαρο-¨ιερο¨τελεστία του αίματος που διαδραματίστηκε εκεί στις 21-08-1944 με ανώτερο σκηνοθέτη τον ΚΤΗΝΟΣ-ΤΕΡΑΣ που τον μύησε κομμουνιστή; Πήγε στο Αγιονόρι ως ¨μαθητευόμενος προδότης¨ για σχεδιασμό παρόμοιας ¨ιερο¨τελεστίας στο θέατρο όλης της Ελλάδος μας γιά θυσία χιλιάδων, και διαχρονικά εκατομμυρίων  Ελλήνων στον βωμό των ¨διεθνιστών συντρόφων του Αρχεκάκων¨;
================ 
Παρατίθενται παρακάτω με σημειώσεις και υπογραμίσεις μου ό τι υπάρχει σοβαρό περί της τύχης του ΚΤΗΝΟΥΣ-ΣΤΑΘΗ αυτού του ΝΟΥΝΟΥ- ¨ΙΣΤΡΟΥΚΤΟΡΑ¨ του ΦΛΩΡΑΚΗ και άλλων, που τελικά τι; Φάντασμα ήταν; Γιατί οι πληροφορίες για την τύχη του είναι αντιφατικές και αόριστες;  (Απομένει για μένα να διασταυρωθεί μια πληροφορία που έχω από σοβαρή πηγή ότι ο Ζέγγος Θ. μετά την συμφωνία της Βάρκιζας  εναγκαλίστει  από την Ασφάλεια ή την ΚΥΠ !!! Ίσως  μόνο έτσι εξηγείται ότι ,μετά τόσα χρόνια δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ίχνη του, επίσης η παράξενη ένοχη σιωπή ομοίων του  και οι  παραπλανητικές  πληροφορίες περί αυτού!


=======================================================================

 (Αποσπάσματα αυτοβιογραφίας καπετάν Γιώτη)
Ο Χαρίλαος «έφυγε», κι αυτό το συγκλονιστικό κείμενο ανήκει σε όλους. Το έγραψε ο ίδιος το '51, όταν φοιτούσε στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε της Μόσχας.
(Ο Χαρίλαος Φλωράκης-Γιώτης με στολή Ρώσικη,όταν φοιτούσε στην στρατιωτική ακαδημία Φρούζα της Μόσχας)
«Στα τέλη του 1932 διορίστηκα στο υπουργείο Στρατιωτικών σαν έκτακτος υπάλληλος, εκεί δεν είχα καμία επαφή, ούτε δράση. Στα 1933 απολύθηκα και πήγα στη σχολή των ΤΤΤ* (*σ.σ ΤΤΤ=Ταχειδρομείο-Τηλεφωνία-Τηλεγραφία  ή Τέρατα,Τεράτων,Τέρατα για τους αναφερομένους!!!)
 Στις αρχές του 1933 (δεν θυμάμαι μήνα) κηρύχτηκε απεργία των τριατατικών (...)».

«Κάτω από την καθοδήγηση της Ομοσπονδίας φτιάσαμε αργότερα σύλλογο μαθητών των ΤΤΤ, γραμματέας του συλλόγου βγήκα εγώ



Σπουδαστής της σχολής ΤΤΤ – σχολικό έτος 1933 – 1934. Αποχή από το μάθημα. Ο Χαρίλαος 19χρονος ανάμεσά τους και μέλος της ΟΚΝΕ*
*(Μήπως απεικονίζεται και το ΚΤΗΝΟΣ στη φωτογραφία;) 


«Εγώ το έσκασα, πήγα στην Αθήνα και ύστερα από προσπάθειες της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας ΤΤΤ μετατέθηκα στην Τρίπολη,»

«Το καλοκαίρι του 1941 με έπιασε η ειδική ασφάλεια μαζί με τους τριατατικούς Κατσιγιάννη Θόδωρο Ζέγκο (ήτανε στο πυρ/κό του Δ.Σ* [*σ.σ.  και οι δύο ήσαν στο Δ.Σ. ή ο ένας και ποιά η ανάγκη του Φλωράκη να κάνει τέτοια αναφορά; Δεν ήξερε τον  βίο και την πολιτεία του Ζέγκου;...........(Υ.Γ. 29-08-2017 : Η αναφορά του Φλωράκη ότι ο Ζέγγος ήταν στο πυρ/κό του Δ.Σ. τελικά επιβεβαιώνεται απο τον άλλο σύντροφο και πρωταγωνιστή στα δρώμενα της Πελοποννήσου Πολύδωρο Δανιηλίδη που αναφέρει στο βιβλίο "ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΔΑΝΙΗΛΙΔΗΣ-ο πολύδωρος θυμάται-ιστορικές εκδόσεις 1990" : "...Την πρώτη μέρα που έφτασα εκεί, πήγα στο πυροβολικό, όπου ήταν ο φίλος μου Ζέγγος ο Τριαντάφυλλος. Είχα να τον δώ από την Πελοπόννησο. Κάναμε μια συνέλευση..." )  Ηλιάδη και φοιτητή Πίκο Ροΐδη (τιμημένο νεκρό του ΕΛΑΣ της Αθήνας). Υστερα από 24 ώρες κράτηση μάς απόλυσε. Εμένα μου πήραν τα στοιχεία και μου υπέβαλαν το ερώτημα για τη στενή μου παρέα με τον Κατσιγιάννη και Κλάδη, η απάντησή μου ήτανε ότι είναι φίλοι μου συνάδελφοι και τίμιοι άνθρωποι. Απολυθήκαμε χωρίς να υποστούμε καμία πίεση ή κανένα βασανισμό, χωρίς να υπογράψω καμιά δήλωση. Η σύλληψή μας αυτή έγινε πιθανό για να εξακριβώσουν ποιοι είμαστε (...).* (*Δηλαδή πως ήταν δυνατόν να αφήσει η ασφάλεια τον Ζέγγο Θ. αφού είχε δραπετεύσει από τις φυλακές της Ακροναυπλίας;;;)

Ύστερα από λίγες μέρες O ΘΟΔΩΡΟΣ ΖΕΓΚΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ (ΚΚΕ) * (* Ο Ζέγγος ο Νουνός!!!) και ζήτησε να κάνουμε οργάνωση στα ΤΤΤ (ο Ζέγκος τότε ήταν απολυμένος από την υπηρεσία, ήτανε συνταξιούχος φυματικός). Εγώ είχα υπόψη μου από τις συζητήσεις και για την παλιά και προσωρινή Κεντρική Επιτροπή, ότι είναι ύποπτες χαφιεδικές κ.λπ., αρνήθηκα στο Ζέγκο και του είπα ότι θα είμαι σύμφωνος αν μου το πει ο Νίκος Τσέντος ή ο σ. Κατσιγιάννης, τους δύο αυτούς συντρόφους τους γνώριζα καλά και είχα εμπιστοσύνη.
Υστερα από δύο τρεις μέρες με βρήκε ο σ. Νίκος Τσέντος (στην Κατοχή δούλευε σαν στέλεχος στο εργατικό ΕΑΜ, τον γνωρίζει καλά ο σ. Θέος και Πλουμπίδης, μετά τη Βάρκιζα ήτανε στο νοσοκομείο της Βούλας, είχε σπονδυλίτιδα) και μου είπε ότι είμαι μέλος του κόμματος και ότι με το σ. Κλάδη και Μπρουλιδάκη να φτιάσουμε την οργάνωση στα ΤΤΤ. Από τότε αρχίζει η συνεχής μου οργανωμένη κομματική ζωή. Στην αρχή ήμουνα μέλος της κομματικής τριάδας στο Κεντρικό Τηλ/φείο.
Τον Γενάρη, Φλεβάρη του 1942 (δεν θυμάμαι ακριβώς) ανέλαβα γραμματέας του πυρήνα του τηλ/φείου και μέλος της οργάνωσης (καθοδηγητής μας ήταν ο σ. Τσέντος) παράλληλα αρχίσαμε τη συνδικαλιστική οργάνωση στα ΤΤΤ και την οργάνωση του ΕΑΜ. Μαζί με άλλα συνδικαλιστικά στελέχη των άλλων κλάδων φτιάξαμε την προσωρινή Κεντρική Υπαλληλική Επιτροπή Δημοσίων Υπαλλήλων, που έγινα μέλος της.

«Τέλη του 1945 πιάστηκα στην Αθήνα, κατηγορούμενος για φόνους στην περιοχή της Ρούμελης, σαν ηθικός αυτουργός.
Κρατήθηκα 10 μέρες στο τμήμα μεταγωγών της Αθήνας και μεταφέρθηκα στις φυλακές Αμφισσας. Υστερα από 10 μέρες απολύθηκα με το νόμο του Σοφούλη * (*Απορίας άξιο όταν άλλοι αθώοι φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν, ο Φλωράκης μόνο δέκα μέρες φυλακή;;; «Μήπως είχε ¨Μπάρμπα¨ στην ασφάλεια;;;» Μήπως έχουμε περίπτωση συνδιασμού ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ και ΤΡΟΤΣΚΙΤΙΣΜΟΥ!!!)

«Η δράση μου στο Δημοκρατικό Στρατό»
«Το Νοέμβρη του 1946 βγήκα στο ΔΣΕ, ύστερα από εντολή του κόμματος. Την εντολή μού την έδωσε προσωπικά ο σ. Στέργιος Αναστασιάδης………………………………………..»


ΠΗΓΗ: Από την έγγραφη «Βιογραφική έκθεση» του Χαρίλαου Φλωράκη την οποία έγραψε ο ίδιος το '51, όταν φοιτούσε στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε της Μόσχας και παραχωρήθηκε στην δημοσιογράφο ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΝΗ και την οποία δημοσίευσε στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ- 29/05/2005 (Αναδημοσίευση εδώ:  http://emfilios.blogspot.com/2011/07/blog-post_17.html )


========================================================================

«H αναφορά στο EAM και στον ΕΛΑΣ προκαλεί αυτόματους συνειρμούς στον Άρη Βελουχιώτη και τους γενειοφόρους καπεταναίους που απαθανάτισε ο Σπύρος Μελετζής. Λιγότερο γνωστό είναι πως την οργανωτική ραχοκοκαλιά του EAM αποτελούσαν συχνά απρόσωποι γραφειοκράτες, σαν τον Θόδωρο Ζέγγο (ψευδώνυμο Στάθης ή Τριαντάφυλλος) και τον Δημήτρη Ανδρεαδάκη.
Ταχυδρομικός από τη Μαγνησία με θητεία στην Ακροναυπλία ο πρώτος, χρημάτισε γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής Αργολιδοκορινθίας του KKE το 1943-1944. Από την Περαχώρα Λουτρακίου ο δεύτερος, υπήρξε δεξί χέρι του Ζέγγου με περιοχή δικαιοδοσίας την Αργολίδα. Και οι δύο πρωταγωνίστησαν στο δράμα που παίχθηκε στη Βορειοανατολική Πελοπόννησο στη διάρκεια της Κατοχής.»
-.-
« Αφήνοντας κατά μέρος μεθοδολογικές συζητήσεις για το πώς αξιοποιούνται οι πηγές, θα περιοριστώ σε τρεις πηγές των οποίων η αξιοπιστία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

1. Πηγή πρώτη, ο διοικητής του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, ταγματάρχης Μανόλης Βαζαίος, ο οποίος στα απομνημονεύματά του αναφέρεται εκτενώς στις «υπερβασίες», όπως τις ονομάζει. Περιγράφει πως πληροφορήθηκε κάποτε πως ο Ζέγγος επρόκειτο να εκτελέσει ως αντιδραστικούς «ένα ποσοστό 5-10% των κατοίκων κάθε χωριού» της περιοχής για να εξουδετερώσει την παρουσιαζόμενη «αντίδραση». Όταν διαμαρτυρήθηκε, ο Ζέγγος του απάντησε: «Συναγωνιστή αρχηγέ, φύλαξε το κεφάλι σου και μην αναμειγνύεσαι εις αλλότρια καθήκοντα». Όπως είναι γνωστό, το KKE διέκρινε ανάμεσα σε «προδότες» (συνεργάτες των Γερμανών) και «αντιδραστικούς», όσους δηλαδή δεν ήταν (ή κατηγορούνταν πως δεν ήταν) μαζί του.

2. Πηγή δεύτερη, που δεν αφήνει αμφιβολία ως προς την έκταση και αυθαιρεσία της βίας, εσωτερική έκθεση στο Πολιτικό Γραφείο του KKE που υπέβαλε στις 15 Μαρτίου του 1946 κομματικό στέλεχος (βρίσκεται στο αρχείο του KKE, στα ΑΣΚΙ): «Άλλη υπόθεση... είναι οι εκτελέσεις της Αργολιδοκορινθίας. Ο γραμματέας της Π.E. Κορίνθου δηλώνει υπεύθυνα... ότι απ' τη μελέτη που έχει κάνει μέχρι τώρα, διαπιστώνει ότι έγιναν πάνου από 1.200 εκτελέσεις ανθρώπων, που εμείς σήμερα δεν μπορούμε με κανένα στοιχείο να δικαιολογήσουμε. Εκτελέστηκε γραμματέας K.Ο. χωριού, γιατί υποστήριζε με επιμονή πως στο χωριό του δεν έχει αντίδραση για κόψιμο, η οποία κατά τον Σέγγο έπρεπε απαραίτητα να υπάρχει σε ποσοστό 10-15% σε όλο το χωριό» (έμφαση και ορθογραφία του πρωτοτύπου). Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της βίας αυτής, αρκεί να σημειωθεί πως, σύμφωνα με (αριστερή) έκθεση, το σύνολο των φόνων που διαπράχθηκαν από δεξιές παρακρατικές ομάδες την περίοδο από 12-2-45 έως 31-3-1946 σε ολόκληρη την χώρα ανέρχονται σε 1.289, όσα περίπου ήταν μόνο τα θύματα του EAM στην Αργολιδοκορινθία.


        Μπροστά στη γενική κατακραυγή, το KKE αναγκάστηκε τελικά, τον Οκτώβριο του 1944, να διαγράψει τον Ζέγγο. H διαγραφή αυτή ήταν για «τα μάτια του κόσμου», καθώς ο Ζέγγος φαίνεται πως επανεντάχθηκε στον κομματικό μηχανισμό με παρέμβαση του Βελουχιώτη, για να καταλήξει τελικά πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία. Ο Ανδρεαδάκης* εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό και σκοτώθηκε στο «δεύτερο αντάρτικο». 


 *(Σημειωσή μου!)
Περί του βιογραφικού του «Γκαβού»:{O Δημ. Αθ. Ανδρεαδάκης ή "Μήτσος ο Γκαβός" ή "Δάσκαλος" (Δεν ήταν δάσκαλος απλώς είχε "λόγο δασκάλου") από το Λουτράκι Κορινθίας γεννηθέντος το 1919,περιφεριακό στέλεχος ΕΑΜ-ΚΚΕ-ΟΠΛΑ Αργολίδος επί κατοχής και ίσως και μετά της ΟΠΛΑ, αφού δεν εντάχτηκε ως μάχιμος στο Δημοκρατικό Στρατό. Από το 1945 κρυβόταν και δραστηριοποιούταν σε ομάδα (διαφώτισης!!!) στους ορεινούς όγκους Γεράνεια ... Ελικώνας. Τον Απρίλιο του 1948 στη περιοχή Δήλεσι Αττικής όταν "έπεσε" σε ενέδρα με άλλους τέσσερις και αφού τραυματίστηκε από έκρηξη χειροβομβίδας εξέπνευσε από ακατάσχετη αιμορραγία και ετάφη σε ομαδικό τάφο στο νεκροταφείο του Δήλεσι! Είχε καταδικαστεί ερήμην στο Ναύπλιο το 1945 για τις σφαγές στις Λίμνες Αργολίδος!
    Ήταν από εύπορη οικογένεια του Λουτρακίου, ο παππούς του ήταν Μικρασιάτης, ο πατέρας του μαζί με τον θείο του είχαν κεντρικά ξενοδοχεία εκεί (Το ΕΘΝΙΚΟΝ και το ΒΥΡΩΝ),  είχε φοιτήσει γυμνασιακές σπουδές στην ιερατική σχολή Κορίνθου. Από την πολυπληθή οικογένειά του άλλα δύο αδέρφια ο Λευτέρης και ο Κωστάκης(Κων/νος)  φονεύτηκαν ό μεν πρώτος κατά την κατοχή-8ος του 1944- από τους Γερμανούς και ο δεύτερος αρχές του 1949 στο ΔΣΕ όπου ήταν ενταγμένος.
        Η Γυναίκα του ήταν η Κική(Κυριακή-Μαρία) Μασμανίδη που η οικογένειά της, ομογενείς-ποντιακής καταγωγής- από τo SOCHI Ρωσίας, είχε εγκατασταθεί στα Αθίκια Κορινθίας από το 1938 όταν ήρθαν στην Ελλάδα μετά τις διώξεις των Ελλήνων από τον Στάλιν. Εκεί ο πατέρας της Φωκίων εφονεύθη από θραύσμα βόμβας από τον βομβαρδισμό των Γερμανών όταν πρωτοκατέλαβαν την Κορινθία , όπως και ο αδερφός της Γιάννης από "Γερμανοτσιολιάδες" το Μάϊο του 1944 στη τοποθεσία-εκκλησία Παναγιά Ρη(ει)τού των Αθικίων *(*μαζί του εκεί εκτελέστηκε και ο Αθικιώτης Χρήστος Δημ.Τόγιας και θάφτηκαν κοντά στην εκκλησία από τους εντοποίους τους),η ίδια ήταν αντάρτισσα στον ΕΛΑΣ ως ασυρματίστρια και κατόπιν στον Δημ. Στρατό. Συνελήφθηκε  το 1948 και έκανε φυλακή στη Λάρισα μέχρι το 1950. Απέκτησαν ένα γιό με Δημ. Ανρεαδάκη το 1943 ή 1944!} 

Το σκεπτικό της διαγραφής έχει ενδιαφέρον, καθώς αναφέρεται σε «εγκληματική διαστρέβλωση της κομματικής γραμμής... Χρησιμοποίησε [ο Ζέγγος] εναντίον πολιτών μέθοδες που δεν έχουν καμία σχέση με την κομματική ηθική και συμπεριφορά και προξένησε ζημιά στο κόμμα». Φαίνεται δηλαδή καθαρά, πως το KKE απέρριπτε, τότε, ερμηνείες της βίας αυτής ως απλό απότοκο του πολέμου («πόλεμος ήταν, έτσι γίνεται στον πόλεμο»), τις οποίες παραδόξως κάποιοι υιοθετούν σήμερα.

3. Πηγή τρίτη, που δείχνει πως δεν έχουμε να κάνουμε με μεμονωμένα τοπικά γεγονότα, άλλη μια εσωτερική έκθεση του KKE (συντάχθηκε από τον Πολύβιο Ισαριώτη και βρίσκεται επίσης στο αρχείο του KKE). Αναφέρεται, πως «η θέση "αντιδραστικοί" που έπρεπε να ξεπατωθούν», επιβλήθηκε από την κομματική ηγεσία σε ολόκληρη την Πελοπόννησο ήδη από τον Δεκέμβριο του 1943 (προτού, δηλαδή, σχηματιστούν τα Τάγματα Ασφαλείας στην περιοχή).

Στελέχη σαν τον Ζέγγο έδρασαν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, συνήθως με την κάλυψη και ενθάρρυνση του κόμματος. Ο Μιχάλης Ντούσιας, ΕΑΜικό στέλεχος στον Νομό Πρέβεζας, αναφέρει για παράδειγμα την περίπτωση του «Ροβεσπιέρου» (Ανδρέα Φιλίππου), στελέχους του KKE στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας, την πολιτεία του οποίου χαρακτηρίζει «αυθαίρετη τρομοκρατική δράση» εμφορούμενη από τη λογική ότι «όποιος δεν ήταν δικός μας, ήταν εχθρός μας». Πρόσφατες έρευνες έχουν τεκμηριώσει αντίστοιχες πρακτικές στη Μακεδονία και αλλού.»
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΘΡΟ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΚΑΛΥΒΑ) *
==================
       «Εκτός αυτού , ο Ζέγγος αποκαταστάθηκε γρήγορα. Μετά από παρέμβαση του Άρη Βελουχιώτη, διορίστηκε σε νέο πόστο στην Κεντρική Ελλάδα, προτού αποσπαστεί στο διαβόητο στρατόπεδο του Μπούλκες. Τελικά κατέληξε στην Πολωνία , όπου πέθανε μετά από χρόνια από φυσικό θάνατο.»  ΣΤΑΘΗΣ Ν. ΚΑΛΥΒΑΣ –( Βιβλίο Mark Mazower)
-.-
*Ο Στάθης Καλύβας είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale

=========================================================

Από τα πολιτικά στελέχη του ΚΚΕ στην Αργολίδα μόνον ο Ζέγγος επέζησε και κατάφερε να ξεφύγει, πεθαίνοντας στην εξορία το 1980. Ο Ανδρεαδάκης ή Γκαβός σκοτώθηκε στις ανταρτικές επιχειρήσεις  στην Πελοπόννησο, κατά μια εκδοχή, κοντά στην Πάτρα. (Στέλιος Περράκης – ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ )*
*(Ο ΠΕΡΡΑΚΗΣ ΣΤ. γιατί δεν αναφέρει την πηγή του γ΄αυτή την αναφορά του για το Ζεγγο, στο βιβλίο του;)

==========================================================

"Από έρευνα που έχω κάνει το 1981 ο τότε γραμματέας του Πελοποννησιακού Γραφείου του ΚΚΕ, Αχιλέας Μπλάνας με βεβαίωσε τα εξής: Τον Αύγουστο του 1944 ύστερα από γράμμα στελέχους του κόμματος από την Αργολιδοκορινθία που ανέφερε ότι ο Ζέγγος κάνει υπερβάσεις, του αφαίρεσαν τις αρμοδιότητες, τον ανακάλεσαν στο Γραφείο Περιοχής που έδρευε στα Τρόπαια Αρκαδίας και τον έθεσαν υπό κράτηση. Εν τω μεταξύ το Γραφείο Περιοχής λόγω των συγκρούσεων στο Μελιγαλά μεταφέρθηκε κοντά στον τόπο των επιχειρήσεων κι έτσι κατάφερε ο Ζέγγος να δραπετεύσει και σύμφωνα με τις πληροφορίες του Αχιλλέα Μπλάνα διέφυγε στα Σκόπια όπου και πέθανε."
ΑΠΟ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΠΟΥ(Βουλευτής ΚΚΕ):Αρθρο: 19/10/2004 -ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

==========================================================
Ο Θεόδωρος Ζέγκος (Στάθης) καταγόταν από την περιο­χή της Λάρισας και ήταν υπάλληλος του οργανι­σμού των τριών ΤΤΤ (τηλεφώνων, τηλεγράφων και ταχυδρομείων), προ­δρόμου οργανισμού του OTE. Οι υπάλληλοι του ελέγοντο τριατατικοί. Είχε τα ψευδώνυμα Στάθης ή Τριαντάφυλλος. Το κα­λοκαίρι του 1944 ήταν περιφερειακός γραμματέ­ας για την Πελοπόννησο του ΚΚΕ, με έδρα το χω­ριό Καλύβια που σήμερα λέγεται Φενεός, εγγύς της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου. Βεβαίως μετεκινείτο και σε άλλες πε­ριοχές. Με το ψευδώνυμο ΣΤΑΘΗΣ έγινε περιβόη­τος διότι επί των ημερών του έγινε στην "Τρύπα" η δραματική σφαγή. Το πε­ρίεργο είναι ότι δεν εφονεύοντο όλοι, όσοι οδηγούντο στο στρατόπεδο της Μονής. Μερικοί εκρατούντο για κάποιες ημέρες, ανεκρίνοντο και αναχωρούσαν. Δεν γνωρίζουμε τη διαδικασία εκδόσεως των καταδικαστικών αποφάσε­ων και πως εβεβαιούτο η ενοχή του καθενός ή η αθωότητά του. Ο Θεόδωρος Ζέγκος επεβίωσε και στο δεύτε­ρο αντάρτικο και τελικά κατέφυγε στην Πολωνία, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας.
Εφημ. Αργειακό Βήμα, Γ.Κ.Ο.,  Τετάρτη 6/10/2010 ]



=======================================================================


Ας γράψουμε λίγα πράγματα για τον Θεόδωρο Ζέγκο, Ζέγγο, ή Σέγγο επειδή μας έχουν κουράσει οι διάφοροι μαθητευόμενοι μάγοι γύρω από το …εγκληματικό ΚΚΕ, ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, κλπ.
Καταγόταν από την Ήπειρο. Ήταν γόνος εξαιρετικά εύπορης οικογένειας και τελείωσε το Γυμνάσιο με καλούς βαθμούς. Ένας θείος του διανοούμενος, αριστερός και υπερεπεναστάτης, λέγεται ότι αποτέλεσε το πρότυπό του. Ήταν ψηλός, αδύνατος και ευπαρουσίαστος. Με τους καλούς του τρόπους, αλλά και το ταλέντο του στο παίξιμο του βιολιού ήταν περιζήτητος στις παρέες και στα πάρτι της εποχής, ενώ ταυτόχρονα γοήτευε και τις κοπέλες. (1)
Αγνοούμε τις διαδικασίες οι οποίες τον έκαναν κομμουνιστή. Πάντως φαίνεται ότι δεν είχε μελετήσει σοβαρά το μαρξισμό, παρά μόνο αποσπασματικά και γοητευόταν από τον αγώνα των Ιακωβίνων της Γαλλικής Επανάστασης, όπως και των αδελφών Γκαριμπάλντι περισσότερο από τον αγώνα των μπολσεβίκων. Στην διάρκεια της 4ης Αυγούστου συνελήφθη και κατέληξε μετά από πολλά βασανιστήρια στην Ακροναυπλία ως αμετανόητος κομμουνιστής. Τον ξαναβρίσκουμε το 1942 ως γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης της Πάτρας, ενώ το 1943 γραμματέα της Αργολιδοκορινθίας όπου δρούσε με το ψευδώνυμο Στάθης και Τριαντάφυλλος. (1)
Η ακλόνητη και αταλάντευτη πίστη του στην ορθότητα της κομματικής γραμμής και τα σταλινικά πρότυπα δόμησης των κομματικών οργανώσεων, σιγά σιγά μετέβαλλαν έναν ευαίσθητο μουσικό σε αμείλικτο διώκτη των συντρόφων που αμφισβητούσαν και αμφέβαλλαν έστω για το παραμικρό με την ορθότητα των κομματικών αποφάσεων.
Όταν το ΕΑΜ συγκρούσθηκε με το αντιεαμικό στρατόπεδο, ο Στάθης εισηγήθηκε μέτρα αντιμετώπισης του εχθρού, εσωτερικού ή εξωτερικού, που προκάλεσαν έντονα την δυσφορία των μελών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ της περιοχής. Γράφει ο Μήτσος Ρήγας από το Λουτράκι νεαρός αντάρτης τότε:
Ο Στάθης, ψηλός, αδύνατος μου έκανε κακή εντύπωση σε μία σύσκεψη, που είπε: «Θα πρέπει να χτυπήσουμε την αντίδραση. Ένα 10% τουλάχιστον σε κάθε χωριό πρέπει να χτυπηθεί».
Πώς θα βγάλεις αυτό το 10% ; Κι αν δεν υπάρχει ; Τι είναι, δεν είναι άνθρωποι ; Ποσοστά είναι ; Μας χτύπησε άσχημα.)(1)
Το βέβαιο είναι ότι μπορεί να τους «χτύπησε άσχημα», αλλά ουσιαστική αντίδραση στην ντιρεκτίβα του Ζέγκου δεν φαίνεται να υπήρξε. Η δομή των κομματικών οργανώσεων κατέληξε να είναι εκείνη την εποχή σαφώς συγκεντρωτική, με παντελή έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών στο εσωτερικό τους. Δεν γινόταν να ανατραπεί η απόφαση ενός γραμματέα μιας κομματικής οργάνωσης ή ενός γραφείου περιοχής εύκολα.
Σε όλη την περιοχή ο αριθμός των θυμάτων της εξτρεμιστικής απόφασης του Ζέγκου δεν ξεπέρασε τα 100 με 150 άτομα. (1)
Οι κομματικές οργανώσεις, αλλά και τα γραφεία του ΕΑΜ στα χωριά οδηγούνται γρήγορα από τα τέλη του 1943 στην Κορινθία στην διάλυση. Όπου πλησίαζε ο Τριαντάφυλλος - Στάθης - Ζέγκος, όλα τα μέλη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ εξαφανίζονταν. Όλοι έλειπαν με διάφορες προφάσεις. (4)
Στις αρχές του καλοκαιριού του 1944 το γραφείο της ΕΠΟΝ Πελοποννήσου στέλνει και μετά από σύμφωνη γνώμη του Πελοποννησιακού Γραφείου του ΚΚΕ, τον (μετέπειτα βουλευτή της ΕΔΑ) Παναγιώτη Κατερίνη, προκειμένου να ανασυγκροτηθεί η ΕΠΟΝ Αργολιδοκορινθίας, η οποία είχε δεχθεί σκληρά χτυπήματα από τους Γερμανούς και είχε πολλά εκτελεσμένα στελέχη. (2)
Το τέλος της κομματικής καριέρας του Ζέγκου φτάνει.
Τον Αύγουστο του 1944 στα Τρόπαια της Αρκαδίας συνέρχεται η Β' Παμπελοποννησιακή Διάσκεψη του ΕΑΜ. Ο Ζέγκος δέχεται δριμύτατη επίθεση, κατηγορούμενος αυτός και το γραφείο της Αργολιδοκορινθίας για εξτρεμισμό. Ο Ζέγκος (όπως και οι συνεργάτες του) διαγράφεται από το ΕΑΜ και λίγες ημέρες αργότερα από την κομματική οργάνωση βάσης του ΚΚΕ στην οποία ανήκε.
Όλα δείχνουν ότι ο Ζέγκος θα ακολουθήσει τον δρόμο του Γιέζωφ ή του Γιάκοντα. (2)
Συλλαμβάνεται, οδηγείται σε ανάκριση με την κατηγορία της προβοκάτσιας (ο Μπλάνας τον αποκάλεσε όπως ήταν συνηθισμένο στην εποχή εκείνη ιντελισερβίτη - πράκτορα του εχθρού που διαστρέβλωσε την κομματική γραμμή με σκοπό τη συκοφάντηση του εαμικού κινήματος) και φυλακίζεται στα Τρόπαια που ήταν και η έδρα του Γραφείου της Πελοποννήσου του ΚΚΕ.
Μετά από αυτά τα γεγονότα αρχίζει η Μυθολογία. Οι εκδοχές για την τύχη του Ζέγκου.
Ο Καλύβας (3) γράφει χωρίς κανένα στοιχείο, χωρίς να παραθέσει καμία πηγή, ότι ο Ζέγκος αποκαταστάθηκε στον ΕΛΑΣ με προσωπική παρέμβαση του Κλάρα:
"Έπειτα από σύσταση του Βελουχιώτη, διορίστηκε σε νέο πόστο στην Κεντρική Ελλάδα, προτού μεταφερθεί στο διαβόητο στρατόπεδο Μπούλκες του ΚΚΕ".
Δεν πιστοποιείται αυτό από πουθενά. Ο Κλάρας δεν είχε την αρμοδιότητα να προβεί σε μία τέτοια ενέργεια και δεν είχε την δυνατότητα να έρθει σε σύγκρουση με το Πελοποννησιακό Γραφείο του ΚΚΕ και το ΕΑΜ που είχε αντιδράσει βιαιότατα στον εξτρεμισμό και τις υπερβασίες του Ζέγκου.
Ο Κ. Παπακωνσταντίνου, (4) μαιτρ της λαθολογίας, γράφει στην περίφημη "Νεκρή Μεραρχία" του, ότι ο Ζέγκος ως παλιός κομματικός που ήταν είχε κρατήσει αποδεικτικά στοιχεία για την ενοχή ολόκληρου του Πελοποννησιακού Γραφείου του ΚΚΕ. Ότι δεν "διαστρέβλωσε" καμία απολύτως γραμμή και ότι απλά εκτελούσε εντολές "από πάνω". Τα έγγραφα αυτά τον έσωσαν. Δεν υπάρχει περίπτωση να ισχύει η εκδοχή του Μπελά. Το πιο λογικό και όπως πάντα ιστορικά αποδεικνύεται, είναι ότι αν είχε δοθεί τέτοια διαταγή (περί εξόντωσης του 10 με 15% των αγροτών της Αργολιδοκορινθίας), να μην είχε δοθεί ποτέ γραπτά, αλλά μόνο προφορικά. Συνεπώς τέτοια έγγραφα που υποτίθεται είχε στην κατοχή του ο Τριαντάφυλλος, μάλλον αποτελούν αντικείμενα της φαντασίας του Παπακωνσταντίνου.
Άλλη πιθανή εκδοχή, είναι ότι σε περίπτωση τιμωρίας του Τριαντάφυλλου έπρεπε να τιμωρηθεί σύσσωμη η ηγεσία του οργάνου, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο εκείνη την εποχή. Έτσι η καλύτερη συμβιβαστική λύση ήταν η διαγραφή του Ζέγκου, η οποία θα χρησίμευε και ως παράδειγμα για παρόμοιες μελλοντικές υπερβασίες. (2)
Τέλος, η εκδοχή (2) που σώζεται από τον Αχιλλέα Μπλάνα και που είναι κατά τη γνώμη μου και η πιο λογική είναι ότι ο Ζέγκος φυλακίστηκε στα Τρόπαια και θα περνούσε άμεσα από στρατοδικείο. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γλίτωνε την εκτέλεση. Τα πολεμικά όμως γεγονότα που σχετίζονταν με την Απελευθέρωση της Μεσσηνίας πρόλαβαν τις εξελίξεις. Το Σεπτέμβριο του 1944 ο ΕΛΑΣ Πελοποννήσου μάχεται τον εχθρό στη Μεσσηνία, κάτω από τη στρατιωτική ηγεσία του Άρη Βελουχιώτη και του Βρεττανού ταγματάρχη Γουίλκινς. Ο αγώνας είναι σκληρός και λίγες ημέρες πριν τη μεγάλη μάχη στον Μελιγαλά Μεσσηνίας το Πελοποννησιακό Γραφείο του ΚΚΕ μεταφέρεται στην Καλαμάτα. Τα μέτρα φύλαξης των κρατουμένων στα Τρόπαια ατόνησαν και ο Ζέγκος βρίσκει την ευκαιρία να δραπετεύσει. Μετά από μία ατέρμονη περιπλάνηση στην ορεινή Ελλάδα κατά τους δύσκολους μήνες που ακολούθησαν τη Βάρκιζα και χάρη στη βοήθεια πολλών μελών του ΚΚΕ που αγνόησαν την εντολή της συλλήψεως του που είχε εκδοθεί , καταφέρνει και περνάει στα Σκόπια όπου έζησε για πολλά χρόνια. Δε συμμετείχε στον Εμφύλιο και πέρασε στην αφάνεια, μέχρι να τον ξαναθυμηθεί ο κος Καλύβας ...

Σημειώσεις:
(1). «Πελοπόννησος 1940-1945 - Η περιπέτεια της επιβίωσης, του διχασμού και της απελευθέρωσης», του Παντελή Μούτουλα, Αθήνα 2004. 

(2). «Νότια Πελοπόννησος» - Συλλογικό έργο, εκδόσεις Αλφειός. Ειδικά στο κεφάλαιο, «Τα Γερμανικά Αντίποινα, τα Τάγματα Ασφαλείας και ο Ε.Λ.Α.Σ. - Η περίπτωση της κεντρικής και νότιας Πελοποννήσου στην Κατοχή». Του Μιχάλη Π. Λυμπεράτου.

(3) Στάθης Καλύβας, «Κόκκινη τρομοκρατία: Η βία της Αριστεράς στην Κατοχή», στο συλλογικό «Μετά τον Πόλεμο», εκδόσεις Αλεξάνδρεια, επιμέλεια Mark Mazower, σελ. 183
Δεν είναι πάντως η μοναδική φορά στην οποία ο κος Καλύβας πέφτει σε ανακρίβειες.
Άλλη τραγική περίπτωση μεροληψίας του Καλύβα σε σχέση με το Ζέγκο και με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ γενικότερα. Γράφει στο ίδιο:
Ο Ζέγκος κατηγορήθηκε άμεσα μόνο για την εκτέλεση περίπου δέκα (αθώων) χωρικών σε ένα χωριό εκτός της δικαιοδοσίας του (στη Στρέζοβα της Αρκαδίας) και επειδή δεν είχε ακολουθήσει την καθορισμένη διαδικασία για τις θανατικές ποινές. ΑΣΚΙ 418/Φ24/2/102.
Πράγματι έτσι έγινε. Η βασική κατηγορία του κόμματος ενάντια στον Ζέγκο ήταν η εκτέλεση αυτών των δέκα χωρικών. (Αφορμή ήταν, αλλά δεν υπήρχαν άμεσα στοιχεία για τις υπερβασίες στην Αργολίδα). Και ο Ζέγκος, στην απολογία του, αλλά και σε γράμμα του στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, μιλούσε (και μάλλον σωστά) για έλλειψη υποδομών, για αδυναμία συγκρότησης στρατοδικείων που να έχουν χρόνο για να μελετήσουν καλύτερα τις υποθέσεις, για κακό συντονισμό, κλπ. Παρά ταύτα το Πελοποννησιακό Γραφείο τον καθαίρεσε από την θέση του και του αφαίρεσε την ιδιότητα μέλους του ΚΚΕ. 
Τι δεν μας είπε λοιπόν ο περισπούδαστος ιστορικός του Γιέιλ, από τον φάκελο του ΑΣΚΙ που έβαλε στις σημειώσεις του;
Ενώ ήταν σε εξέλιξη συνεχείς ελιγμοί του ΕΛΑΣ έναντι 7000 Γερμανών και Ταγματαλητών, την άνοιξη του 1944, το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ βρέθηκε στην επαρχία Καλαβρύτων στο χωριό Νάσια. Εκεί προσήχθη ένας άντρας με την κατηγορία ότι ήταν κατάσκοπος των Γερμανών.
Το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ (και ο Ζέγκος μαζί), δεν διέθετε άλλα στοιχεία, εκτός από προφορικές καταγγελίες και μετά την ανάκριση ο κρατούμενος να ακολουθήσει αναγκαστικά τα τμήματα του ΕΛΑΣ που θα μετακινούνταν στη Χόβολη. Εκεί ο υπεύθυνος του ΕΛΑΣ της περιοχής, αναγνώρισε τον κρατούμενο ως "γνωστό Γκεσταπίτη της Πάτρας", υπεύθυνο πολλών καταδόσεων και εκτελέσεων πατριωτών από τους Γερμανούς στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Έγινε δεύτερη ανάκριση και ο Γκεσταπίτης ομολόγησε άλλα δέκα ονόματα προδοτών.
Στη συνέχεια, στη Στρέζοβα, μετά από νέο ελιγμό, δόθηκαν τα ονόματα στην ΟΠΛΑ και διενεργήθηκαν συλλήψεις. Σε όλους τους αθώους χωρικούς του κυρίου Καλύβα, βρέθηκαν γερμανικά όπλα στα σπίτια τους !!! Τις ανακρίσεις τις ανάλαβε το Γραφείο της Μεραρχίας και ο Ζέγκος προσωπικά. Επειδή όμως μέσα στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών, βρίσκονταν όλοι σε συνεχή κίνηση και οι κρατούμενοι απασχολούσαν μάχιμους άντρες, ο Ζέγκος έδωσε την διαταγή να εκτελεστούν πριν γίνει στρατοδικείο προκειμένου οι πρωταίτιοι να μην διαφύγουν !!!
(4) «Η νεκρή μεραρχία - Η ΙΙΙ μεραρχία των νεκρών του ΔΣ Πελοποννήσου», εκδόσεις Αλφειός, 2004 του Κώστα Παπακωνσταντίνου (Μπελάς).



=======================================================================

     « Είχομεν την ατυχίαν επί πλέον εις την περιοχή μας να διορισθή από το Πελοποννησιακόν Γραφείον του Ε.Α.Μ. εις υπεύθυνος πολιτικός πραγματικός δικτάτωρ υπό το ψευδόνυμον Τριαντάφυλος ή Στάθης , ο οποίος είχε τα δικαιώματα ζωής και θανάτου επί πάντων εις την περιοχήν .Οι δε διάφοροι διανοούμενοι κομμουνισταί καταγόμενοι εκ της περιοχής (ιατροί, δικηγόροι, καθηγηταί διδάσκαλοι κ.λ.π.) λαβόντες τας επικαίρους θέσεις καπετανέων και πολιτικών εις όλα τα κλιμάκια της τε πολιτικής οργανώσεως και του Συν/τος, ήσαν άπαντες πιστά ανδρείκελα του Στάθη, τον έτρεμαν κυριολεκτικώς και ουδείς εξ αυτών ετόλμησε ποτέ να τον συγκρατήση από τον σαδιστικόν κατήφορον του να βασανίζη και να εκτελή κατά το δοκούν»
--------------------------------------------------------------------------------------
      « Ως Στρ/κός Αρχηγός δεν ελάμβανον επισήμως γνώσιν των συλλήψεων διότι τούτο ήτο έργον των πολιτικών οργανώσεων και της πολιτοφυλακής η οποία ήτο ανεξάρτητος και εξετέλει τας διαταγάς του Στάθη.
       Ημέραν τινά επληροφορήθην ότι ο Στάθης προτίθεται να εκτελέση εν ποσοστό 5-10% εκ των κατοίκων εκάστου χωρίου (φυσικά εκ των προκρίτων) διά να εξουδετερώση την παρουσιαζομένην αντίδρασιν . Μετά δύο ήμέρες τον συναντώ και του δηλώ απεριφράστως ότι εις ενδεχομένην εγκληματικήν του ταύτην ενέργειαν θα με ,εύρη αντιμέτωπον .Ούτος εξαγριωθείς μοι λέγει: “ Συναγωνιστή Αρχηγέ ,φύλαξε το κεφάλι σου και μην αναμιγνύεσε εις αλλότρια καθήκοντα” του επανέλαβον την δήλωσιν μου με απειλητικόν τρόπον και απήλθον.»
---------------------------------------------------------------------------------------
       « Οι υποκινηταί όλης της αυτής της ιστορίας Άγγλοι ενώ εχαίροντο και μας παρώτρυνον εις την λήψιν των σκληροτέρων μέτρων, λέγοντες εις ημάς επισήμως ότι η ασφάλεια του απελευθερωτικού στρατού απαιτεί δρακόντια μέτρα και ότι θα πρέπει να εκτελήται επί τόπου άνευ διαδικασίας πάς ύποπτος , διότι αυτό απαιτεί το συμφέρον του Συμμαχικού αγώνος: Άλλο που δεν ήθελεν ο Στάθης.»
Από το βιβλίο του Εμμ. Βαζαίου (Ανάρτηση 017)

=======================================================================
20-09-12
Σωτήρης Ριζόγιαννης
=======================================================================

ΥΓ.Τα Ύδατα της Στυγός ,γιά βαπτίσματα Αρχεκάκων , Εντολοδόχων των, Αιμασταγών, Προδοτών της Ελλάδας μας !!!
.


.